“Alle kennis zit in ons hoofd” Om de continuïteit te waarborgen is Melis Gieterijen gestart met een kennisoverdrachtprogramma. Hierin wordt Melis Gieterijen begeleidt door Opleiding Ontwikkeling Metaalbewerking (OOM). Meer hierover kunt u lezen in dit recente artikel van Metaaljournaal.
‘Alle kennis zit in ons hoofd’
Samen hebben gietspecialisten Gerard de Bont (76), Martin Weststrate (54) en Joop van der Schoot (60) van Melis Gieterijen 140 jaar ervaring in huis. Hoe kun je die enorme hoeveelheid kennis vasthouden en overdragen? Directeur Koen Melis vroeg OOM om advies.
tekst tefke van dijk beeld martijn steiner lovisa
’Gerard springt na een dienstverband van zestig jaar nog altijd bij. Hoe heeft hij het vak geleerd? Gerard: ‘Door meelopen, meekijken en meedoen. ’Joop: ‘Ik ben altijd leergierig geweest en heb weer veel van Gerard geleerd. Helaas is er geen opleiding voor gieterijtechniek. ’Koen: ‘Gerard, Joop en Martin zien dingen in één oogopslag. Kennis is de kracht van onze maakindustrie, die moeten we vastleggen. Dat is ook belangrijk voor het team: net als met een voetbalelftal moet je kunnen wisselen en mensen op verschillende posities kunnen inzetten.
’Jullie gingen om tafel met OOM. Waarom? Koen: ‘Bij OOM weten ze alles van opleidingen en daarom was ik benieuwd naar hun aanpak. Je kunt het niet alleen en het is goed om er een expert bij te halen. ’Joop: ‘Ze stelden veel vragen om erachter te komen wat we precies doen. Dat hebben we kunnen overbrengen. We hebben het nooit op papier gezet, alle kennis zit in ons hoofd. Nu moet er meer documentatie komen, zoals foto’s. ’Martin: ‘Dan nog zijn foto’s en beschrijvingen eigenlijk niet genoeg. Je leert vooral door te doen.
’Hoe gaan jullie de kennis overdragen? Koen: ‘Een vast systeem voor structurele kennisoverdracht is essentieel. Dat betekent een procesbeschrijving, inclusief omschrijving van de werkzaamheden. Samen met OOM en met andere gieterijen willen we een methode ontwikkelen met een boekje, brochure, map of filmpje. Daarvoor moeten we de kennis uit de hoofden krijgen van onze specialisten, door vragen, documenteren en vertalen.
’Zijn er mensen die het vak willen leren? Koen: ‘Binnen ons bedrijf zijn er zeker medewerkers die Gerard, Joop en Martin kunnen opvolgen. We moeten ze wel stimuleren, en duidelijk maken dat het variatie geeft aan hun werk. Sommige mensen vinden het moeilijk. Ze zijn een bepaalde manier van werken gewend. Gelukkig ziet iedereen wel de noodzaak, mede dankzij OOM.
’Kunnen jullie uit de voeten met het OOM-advies? Koen: ‘Het advies is goed, al was de probleemanalyse wel duidelijk. De uitwerking en toetsing zijn prima en nu begint het: hoe gaan we het doen? Wellicht hadden we dit eerder moeten opstarten. Nu kampen we met veel tegelijk. Het is prettig dat OOM ons begeleidt. Niet geforceerd maar gefaseerd. Niet te vrijblijvend, wel met een deadline. Ik wil voor de zomer al starten met bestaande en nieuwe krachten.
’Wanneer zijn jullie misbaar als gieterijspecialisten? Martin: ‘Op dit moment kunnen we Gerard zeker nog niet missen. Het verhaal is er, maar het probleem is nog niet opgelost. We hebben een begin gemaakt, nu moet het worden uitgevoerd. ’Joop: ‘Ik wil mijn werk wel overdragen ruim voordat ik 76 ben.’
‘ Goed om iets in handen te hebben’
Regiomanager Marcellino Kat adviseerde Melis Gieterijen. Hoe kijkt hij erop terug?
‘Het was heel leuk om met Gerard, Joop en Martin te praten over hun passie. Ze hebben uitgelegd hoe het gieten werkt en het is prachtig om zo’n ambachtelijke techniek te zien. Honderd jaar geleden ging het ook al zo! In mijn verslag staat een plan van aanpak voor de kennisoverdracht. Nu moeten ze de vertaalslag maken naar de praktijk. Na de zomer start daarvoor het OOM-project Werkplekleren, en eerder kunnen ze al beginnen met het Ontwikkelbudget van OOM. Bij beide trajecten gaat het erom hoe je van elkaar kunt leren. Gerard, Joop en Martin hebben bijna niet door hoe bijzonder hun beroep is. Je leert door te doen, maar het is goed om iets in handen te hebben – een naslagwerk of praktijkleerboek met alle kennis. Nieuwe medewerkers kunnen dat erbij pakken als de specialisten even niet in de buurt zijn
METAALJOURNAAL Zomer 2019 |
